بررسی و مقایسه اثر استفاده از پالمتیک، استئاریک و اولئیک اسید بر قابلیت هضم فیبر در شکمبه و جمعیت میکروبی آن
این مفهوم که مکمل چربی قابلیت هضم فیبر خوراک در نشخوارکنندگان را مختل می کند در دهه های گذشته به طور گسترده پذیرفته شده است. با این وجود، علاقه مندی های اخیر به بررسی پروفایل اسیدهای چرب ویژه در جیره برای گاوهای شیری، تأثیر مفید احتمالی اسیدهای چرب خاص ( اسیدهای پالمیتیک، استئاریک و اولئیک) را بر قابلیت هضم فیبر در کل دستگاه روشن کرد. از آنجایی که اسیدهای چرب پالمیتیک، استئاریک و اولئیک اسیدهای چرب اصلی موجود در جیره های ارائه شده به گاوهای شیری هستند و سلول‌های باکتریایی در شکمبه نیز از آنها استفاده می کنند، عرضه این اسیدهای چرب در جیره دام، سبب ادغام و مشارکت این اسیدهای چرب در دیواره سلول باکتریایی شده و سبب افزایش جمعیت و قابلیت هضم الیاف می شود. در این آزمایش، جیره های مورد استفاده به شرح زیر بودند:
- جیره کنترل، فاقد اسید چرب
- جیره کنترل بعلاوه پالمتیک اسید PA
- جیره کنترل بعلاوه استئاریک اسید SA
- جیره کنترل بعلاوه اولئیک اسید OA
همه اسیدهای چرب، معادل 1.5 درصد ماده خشک جیره، اضافه شد. جیره پایه بر اساس 50 درصد علوفه و 50 درصد کنسانتره بود.